تعطیلات عید نوروز با تمام خریدها و تهیه مقدماتش به آخر رسید اما در برخی خانه‌ها ماهی سفره‌های هفت‌سین همچنان در تنگ‌های بلور دم می‌جنبانند و از آب‌های کلردار کلانشهر‌ها به سلامت گذشته‌اند و به روزهای آخر فروردین رسیده‌اند.

اما بعضی دوستداران محیط زیست، وعده می‌دهند این نوع ماهی با رعایت نکات ساده می‌تواند تا عید سال 92 هم زنده بماند بنابراین ماهی‌گلی‌هایی را که سفره هفت‌سین‌تان را تزئین کردند دست‌کم نگیرید.

آنها جان‌سخت هستند و با شرایط محیطی بخوبی کنار می‌آیند. اما به هر حال آنها هم مانند بسیاری از موجودات زنده به چیزهایی حساسیت دارند و چیزهایی را دوست دارند.

آنها هم گرسنه می‌شوند و غذا نیاز دارند و وقتی غذا می‌خورند، پسماند تولید می‌کنند و در آخر این که چون قیمتشان کم است و ناگهان شب‌عید پیدایشان می‌شود، فکر نکنید موجوداتی بی‌ارزش هستند یا فقط موجوداتی فصلی محسوب می‌شوند. آنها حتی می‌توانند بیش از ۲۰ سال دوام بیاورند.

ماهی قرمز، بومی سیبری و نیز جنوب شرق آسیاست که البته در این روزگار در بسیاری از بخش‌های اروپا، بخصوص رودخانه‌ها و برکه‌ها به شکل طبیعی و وحشی دیده می‌شود. این گسترش جغرافیایی البته به دست انسان صورت گرفته است.

همان طور که در ایران هم در برخی حوضه‌های آبگیر در شمال غرب یا جنوب شرق (حوضه ارومیه یا کارون و سیستان) به شکل آزاد دیده می‌شود.

این ماهی ارزش غذایی ندارد و در رده ماهی‌های زینتی قرار می‌گیرد. در ایران کارکرد جداگانه و آیینی دارد که البته منشا آن معلوم نیست.

به عبارتی، حضور این ماهی در سر سفره هفت‌سین، تاریخی معلوم و حتی مفهوم آیینی ایرانی جدی‌ای ندارد و بسیاری معتقدند این ایده از چین به ایران رسیده است. به هر روی امروزه سفره هفت‌سین بدون ماهی قرمز تقریبا وجود ندارد.

اما از آنجا که بسیاری از ما ایرانیان اصلا با مفهوم و الزامات نگهداری حیوانات خانگی در خانه‌هایمان آشنایی نداریم و در بسیاری از موارد اصلا با آن سازگاری و توافق هم نداریم نگهداری از ماهی‌های قرمز را نیز بلد نیستیم. طرفه آن‌که در بسیاری از موارد حتی افسانه‌هایی هم برای این مورد می‌سازیم.

تا همین یکی دو سال قبل در همه خانه‌های ایرانی جمله عجیبی می‌شنیدیم مبنی بر این‌که ماهی‌های قرمز به غذا نیاز ندارند.

بسیار شنیده‌ام که ماهی‌ها همین آبی که می‌خورند کافی است!! در سال‌های اخیر هم که بحث طرفداران محیط زیست در این باره داغ شده بود راهکار عجیب دیگری پیشنهاد شده بود و بسیاری از مردم هم آن را اجرا می‌کردند. این که ماهی‌های گلی را در روز ۱۳ فروردین یا همین حوالی به رودخانه‌ها برده و رها کنیم. یادمان باشد این ماهی‌های کوچک قرمز قابلیت زنده ماندن در این شرایط سخت و ناآشنای محیطی را ندارند.

آنها در شرایط اسارت متولد شده‌اند و آنجا رشد کرده‌اند. بنابراین اصلا آمادگی ندارند که در محیط طبیعی رشد و زندگی کنند بنابراین باید فکر دیگری کرد. بهتر است از آنها بخوبی مراقبت کنیم. آنها براحتی بتوانند سال‌ها زینت بخش سفره هفت‌سینمان باشند.

برای طول عمر ماهی‌ها چه کنیم؟

ماهی‌های قرمز در محیط آبی زندگی می‌کنند. همان طور که ما به هوای پاک نیاز داریم، آنها هم به آب پاک نیاز دارند بنابراین آب تنگ ماهی‌تان را هر روز عوض کنید.

برای عوض کردن آب آنها هم یادتان باشد که بگذارید آب حداقل یک نیم روز آرام بگیرد و در ظرفی جداگانه باشد و برای تعویض آب از آن استفاده کنید.

با این کار بسیاری از مواد از جمله کلر را از آب به مقدار کافی جدا کرده و فرصت داده‌اید اکسیژن در آن حل شود. از طرف دیگر این آب با محیط زندگی ماهی هم‌دما شده است.

وقتی آب تنگ ماهی‌تان را تغییر می‌دهید، آب را با شدت روی ماهی نریزید. ماهی‌های گلی‌ بشدت نسبت به هر نوع شوکی حساسیت دارند و بسرعت بر اثر شوک‌ها می‌میرند. ماهی‌ها را از تنگ خارج کنید، آب تنگ را عوض کنید، سپس ماهی را در تنگ بیندازید.

ما آدم‌ها برای زنده ماندن فقط به هوای خوب نیاز نداریم. غذا هم برایمان مهم است. به همین ترتیب ماهی‌ها هم غذا می‌خواهند. اشتباه خنده‌دار همگانی را شما تکرار نکنید.

ماهی‌ها به جای غذا، آب نمی‌خورند. این که می‌بینیم ماهی‌ها پیوسته دهانشان را باز و بسته می‌کنند به این معنی نیست که دارند آب می‌خورند.

آنها آب را به سوی آبششان می‌فرستند تا اکسیژن جذب کنند. آنها برای زنده ماندن غذا نیاز دارند. البته دادن نان به ماهی‌های قرمز کاری است به غایت اشتباه. نان‌ها نمک دارند.... این نمک آنها را می‌کشد.

بهتر است غذاهای مخصوص ماهی برایشان بگیرید و به آنها بدهید. ماهی‌های گلی زیاد پرخور نیستند. کمی غذا برایشان کافی است. آنها واقعا ‌جان سخت هستند. با گرسنگی‌های طولانی کنار می‌آیند اما به هر حال به غذا نیاز دارند.

جدا از غذا دادن و آب تمیز داشتن، آنها به فضایی مناسب هم برای زندگی نیاز دارند. تنگ‌های کوچک سفره هفت‌سین زیباست اما برای بسیاری از آنها کافی نیست. یکی این که این تنگ‌ها کوچک‌اند و فضای کافی برای حرکت کردن آزادانه ندارند.

دیگر این که این تنگ‌ها دهانه‌های کوچکی دارند و سطح تماس آب با هوا برایشان کم است بنابراین مقدار اکسیژنی که بهشان می‌رسد، کافی نیست.

بهتر است پس از اتمام مراسم عید، برایشان حوضی با آب راکد یا آکواریومی بزرگ یا یک تنگ شیشه‌ای بزرگ‌تر از معمول پیدا کنیم. در نهایت این ماهی‌های‌گلی‌ زیبا هم تنوع را دوست دارند. خانه‌شان را با کمی شن و کاسه، یک شاخه سبز درخت و چیزهایی از این دست تزئین کنید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: